«Decretum quod fecit Opizo, Laudensis episcopus, domno Hugoni, abbati [Cluniacensi], et Ingezoni et Hugoni, priori Sancti Maioli, de ecclesia Sancti Marci quæ est juxta Laudensem civitatem.»
Anno ab incarnatione Domini nostri Jesu Christi millesimo sexagesimo nono, quarto decimo die mensis decembris, indictione octava. Tibi Ingezoni, filio quondam Amizonis, et vobis domno Uguni priori monasterii sanctorum Petri et Maioli, ego Opizo, episcopus sanctę Laudensis ecclesię, presens presentibus dixi, promitto et spondeo ego, qui supra Obizo episcopus, ut ab hodie inantea usque ad nativitatem Domini istam proximam venientem consacrare habeo basilicam que est edificata juxta civitatem Laudensem in honore sanc
torum Marci euvangeliste et Fabiani et Sebastiani, et ab hodie inantea ego, qui supra Opizo episcopus meique successores, in consilio vel facto non erimus per aliquod ingenium, ut predicta basilica fiat violata nec altaria que in ea fuerint constituta, et si (quod Deus avertat!) predicta basilica vel altaria in ea constructa quolibet modo fuerint violata, infra quindecim dies proximos ego, qui supra Opizo episcopus aut mei successores, postquam nobis a parte ipsius basilice requisitum fuerit, aut a parte predicti monasterii, aut a parte monasterii Sancti Petri, quod est constructum in loco Cluniaco, cujus predicta basilica cum omnibus rebus ad eam pertinentibus propria esse videtur, consecrabimus nisi Dei inpedimento aut inevitabili necessitate remanserit, et si propter hoc remanserit, infra quindecim dies alios proximos postquam de Dei inpedimento aut de inevitabili necessitate liberati erimus, predictam consecrationem, juxta nostrum ministerium, ego meique successores faciemus. Insuper promitto et espondeo me ego, qui supra Opizo episcopus, una cum meis successoribus, ut amodo ullo unquam tempore non habeamus potestatem nec licentiam per ullumvis ingenium contradicendi domno Hugoni abbati predicti monasterii Cluniaco suisque successoribus, et vobis item domno Hugoni priori et aliis prioribus, qui dehinc inantea in predicto monasterio Sancti Maioli ordinati fuerint, ad mittendum seu ordinandum quantoscumque monachos voluerint, sive paucos sive multos de eorum congregatione ad faciendum divinum ministerium in predicta basilica; ita tamen ut divina misteria peragendi licentiam habeant, prout eorum regula postulat, sine omni mea meorumque successorum contradictione, non solum illis, verum etiam omnibus hominibus ad predictam basilicam venientibus, excepto si ego, qui supra Opizo episcopus meique successores in predicta civitate Laudis divinum ministerium prohibuerimus. Tunc predicti monachi sine nostro precepto illis divinum ministerium, quibus a nobis interdictum fuerit, non faciant, sed inter se divinum ministerium, quod eis libitum fuerit, peragant. Etiam pro
mitto vobis ego, qui supra Opizo episcopus, una cum meis successoribus, ut si in predicta basilica necessarii fuerint presbiteri vel cujuslibet gradus clerici, et nobis requisitum fuerit, juxta vestrum velle vestrorum successorum, quotquot necessarii fuerint, in quoqumque gradu ascendere voluerint in predicta basilica, consecrabimus; et si nobis ad hoc faciendum non fuerit possibile, nostro dimissorio ad quemcumque episcopum ire voluerint, illis licentiam prebere habeamus. Insuper etiam promitto et espondeo vobis ego, qui supra Opizo episcopus, una cum meis successoribus, ut ab hodie inantea non habeamus licentiam nec potestatem per ullumvis ingenium ullamque occasionem quod fieri potest, agere nec causare adversum te, qui supra Ingezo et adversum domnum Hugonem, abbatem monasterii Cluniacensis, suosque successores aut partem ipsius monasterii nominative, de predicta basilica et de rebus quę ad eam nunc pertinent vel pertinuerint, dicendo quod ad partem predicti episcopi Laudensis per aliquem modum pertinere debeat, sed omni tempore ego meique successores exinde taciti et contenti permaneamus. Quod si amodo aliquo tempore ego, qui supra Opizo episcopus, aut mei successores adversum te, qui supra Ingezo, aut adversum domnum Hugonem abbatem predicti monasterii Cluniacensis aut ejus successores seu partem ipsius monasterii agere aut causare sive per placitum fatigare presumpserimus per nos aut nostras summissas personas, et taciti exinde omni tempore non permanserimus, vel si apparuerit ullum datum vel factum vel quodlibet scriptum, quod nos exinde in aliam partem fecissemus, et claruerit, vel si omnia quę supra leguntur sive malo ingenio non adimpleverimus, sive non observaverimus, tunc componamus ego, qui supra Opizo episcopus, meique successores domno Hugoni abbati monasterii Cluniacensis suisque successoribus predictam basilicam cum omnibus rebus modo vel inantea ad eam pertinentibus in duplum, sicut pro tempore fuerint meliorata aut valuerint sub estimatione in consimilibus locis; et insuper auri optimi libras centum, me
dietatem camere domini imperatoris et medietatem predicto abbati suisque successoribus, et in eo tenore, ut supra quod ad hanc confirmandam promissionis cartam, accepi ego, qui supra Opizo episcopus, a te jam dicto Ingezone et a vobis qui supra domno Hugone abbate, et exinde launechild crauxinam unam, ut hec mea promissio, sicut supra legitur, firma permaneat atque persistat, et nec michi liceat ullo tempore nolle quod volui, sed quod a me semel factum vel conscriptum est, inviolabiliter conservare promitto cum stipulatione subnixa. [Actum civetate Ticini feliciter.] Ego Opizo episcopus subscripsi. Signum manu[u]m Petri et Siri seu Ogleysi, omnes lege viventes romana, testes. Signum Tedaldi et Burgundii seu Ardingi atque Bonbaronis et Petri et Crescentii, testes. Ego Vulielmus judex subscripsi. Et ego Lanfrancus, pragmaticus palatinus, judex, interfui et rogatus subscripsi. Ego Aldebertus subscripsi. Ego Georgius, notarius sacri palatii, scriptor hujus carte promissionis, post traditam complevi et dedi.
(Au dos:) Quarta quam fecit Obizo, episcopus Laudensis, ecclesiæ sanctorum Marci, Fabiani et Sebastiani.