Si filii sumus, liberi esse debemus, sed illa libertate qua Christus nos liberavit. Quapropter ego Vuichardus de Minciaco, annuente uxore mea Adalgardis, filioque proprio Jodceranno, ex parentibus meis hominem quendam, Rannulfum nomine, meę servituti proventum, ab hac die et deinceps facio liberum nexuque totius servitutis absolutum, principi apostolorum Cluniacensisque cenobii trado in dominium: tali scilicet tenore, ut cum omni nascentia ab hac die de se generanda sancto loco illo serviat, ex amissa siquidem conjuge duobus retentis filiis; ea scilicet ratione, ut per octo annos illos nutriat, quo nutrimento facto patriis bonis exereditentur, michique serviant ulterius. Attamen si patri servire voluerint, addictos mercenarii pretio illos retineat omniaque sua, sive dum vixerit, sive dum morte obierit, monachorum dominio derelinquat. Et ut hoc donum firmum permaneat, manibus parentum propinquorumque meorum roborare facio. S. Vuichardi, qui fecit et firmavit, et Algardis, uxoris ejus. S. Jodceranni, filii ejus. S. Arlei, Vualterii, Ansedei, fratrum ejus. S. Hugonis prioris, Almanni decani, Giraldi camerarii, Stephani decani; laicorum vero, S. Umberti prepositi, Arloini forestarii, Lamberti Rufi, Arlebaldi, Bernardi fratris ejus, Constantini presbiteri.