Charta qua Bernardus dat monasterio Cluniacensi capellam sanctæ Mariæ in villa Bracniaco et villare Masnile.
Omnipotens clementia Christi, ut supra. Ego Bernardus dono Deo et sanctis apostolis ejus Petro et Paulo, ad locum Cluniacum, cui preest domnus Odilo abbas, capellam sanctę Dei genitricis Marię, sitam in pago Cabilonensi, in loco qui vocatur Bracniacus, cum tota terra quę ad ipsam capellam pertinent, sive altare, jure hereditario, ubicumque sit, sicut Vuido, avunculus meus, moriens mihi et fratri meo Vuidoni commendavit. Dono etiam illam quę ad ipsum altare post mortem domni Vuidonis adcrevit, et totam offerendam quę ad ipsum altare venerit, et medietatem de omnibus mercatis, et medietatem census de cellariis, et in adjacenti silva usum ad quotquot porcos habuerint in dominicatu, usum etiam [ad] alia necessaria tam ipsis monachis quam hominibus qui in terra illorum, in ipsa villa foris salvamentum habitaverint. Dono etiam, exceptis suprascriptis quę avunculus meus Deo delegavit, ex mea parte villare quod vocatur Masnile, cum adjacenti terra, bosco, pratos, campos, infra istas terminaciones, a Cam
burdicia sicut via vadit usque in Graunna, et usque ad fossatum de Cerlei et campum de Cerlei, pro remedio animę omnium christianorum. Testes Bernardus [et] uxor ejus Ema, Tetbaldus comes, Dalmatius, Bernardus, Aeynricius, Anselmus, Arleus, Aimo, Gausfredus, Archimbaldus. Regnante Heynrico, anno regni sui XII.