Textus
|
EPISTOLA CELESTINI PAPÆ II. ad Petrum Mauricium Abbatem Cluniacensem & fratres ejus, qua eis mandat electionem suam in summum Pontificem pacificè & unanimiter factam fuisse. |
II. De sui electione certiores facit Cluniacenses, eorumque preces
postulat. Claromontani episcopi culpam ipsis condonat.
[ 766C ]
|
|
CELESTINUS Episcopus, servus
servorum Dei, dilectis filiis Petro Abbati, & Monachis Cluniacensibus
salutem & Apostolicam benedictionem. Charitatem vestram de statu
sanctæ Romanæ Ecclesiæ matris vestræ sollicitam cognoscentes, quæ
circa nos acta sunt vobis significare curavimus. Notum igitur facimus
dilectioni vestræ, quod Domino nostro bonæ memoriæ Papa Innocentio,
octavo Kalendas Octobris defuncto, & in Lateranensi Ecclesia cum
maxima cleri ac populi Romani frequentia tumulato, Cardinales
Presbyteri & Diaconi, un à cum fratribus nostris Episcopis, &
Subdiaconis, clero & populo Romano acclamante pariter & expetente,
tertia die in ipsa Ecclesia unanimi voto & pari consensu me indignum
& prorsus tanti officii imparem, nescio quo Dei judicio, in Romanum
Pontificem concorditer elegerunt. Ego autem considerans infirmitatem
meam ad Apostolicæ Sedis culmen non posse pertingere, onus hoc malui
declinare, ne in Pastorali regimine imparis amministrationis actione
succumberem: sed quia contraire non est Domini disponentis arbitrio,
obedienter secutus sum quod misericors de me regentis manus voluerit
operari. Dispositioni itaque divini consilii colla summittens tanto
pondere pressum me recognosco, ut non per prophetiæ spiritum, sed per
experimentum dicam, incurvatus sum & humiliatus sum usquequaque.
Tanta quippe occupationum onera deprimunt, ut ad superna vix aliquando
animus erigatur: multis causarum fluctibus quatior, & post illa
quietis otia, quæ ante hoc officium me recolo habuisse, tantis
tumultuosæ vitæ tempestatibus affligor, ut rectè dicam: veni in
altitudinem maris, & tempestas demersit me. Vnde, fratres charissimi,
per Omnipotentem rogo, ut me sub hoc Pastoralis curæ onere
lassescentem orationum vestrarum intercessionibus adjuvetis, &
ejusdem omnipotentis Dei misericordiam totis nisibus, & plenis
desideriis imploretis; quatenus mihi inter undas pelagi laboranti
majestatis suæ dexteram porrigat, & sic naviculæ suæ præesse
concedat, ut ad æternæ quietis portum, cum susceptæ navis onere, ipso
ducente perveniam. Nos autem Cluniacense Monasterium, tanquam beati
Petri proprium, more prædecessorum nostrorum diligere volumus &
fovere, & suam ei justitiam conservare. Quod autem A. Claromontensis
Episcopus præterita beati Lucæ festivitate à prædecessore nostro bonæ
memoriæ Papa Innocentio evocatus non venit, nec canonicam excusationem
prætendit, pro vestra dilectione ad præsens æquanimiter toleramus.
Datum Laterani VIII. Idus Novembris. |
CŒLESTINUS epicopus, servus servorum Dei, dilectis filiis PETRO
abbati, et monachis Cluniacens., salutem et apostolicam
benedictionem.
Charitatem vestram de statu sanctæ Romanæ Ecclesiæ matris vestræ sollicitam cognoscentes, quæ circa nos acta sunt, vobis significare curavimus Notum igitur facimus dilectioni vestræ quod Domino nostro bonæ memoriæ papa Innocentio, VIII Kal. Octobris defuncto, et in Lateranensi ecclesia cum maxima cleri ac populi Romani frequentia tumulato, cardinales presbyteri et diaconi, una cum fratribus nostris episcopis et subdiaconis, clero ac populo Romano acclamante, partim et expetente, tertia die in ipsa ecclesia unanimi voto et pari consensu, [ 766D ] me indignum, et prorsus tanti officii imparem, nescio quo Dei iudicio, in Romanum pontificem concorditer elegerunt. Ego autem considerans, [ 767A ] infirmitatem meam ad apostolicæ sedis culmen non posse pertingere, onus hoc malui declinare, ne in pastorali regimine imparis administrationis actione succumberem. Sed quia contraire non est Domini disponentis arbitrio, obedienter secutus sum quod misericors de me regentis manus voluerit operari. Dispositioni itaque divini consilii colla submittens, tanto pondere pressum me recognosco, ut non per prophetiæ spiritum, sed per experimentum dicam: Incurvatus sum et humiliatus sum usquequaque (Psal. CXVIII). Tanta quippe occupationum onera deprimunt, ut ad superna vix aliquando animus erigatur. Multis causarum fluctibus quatior; et post illa quietis otia, quæ ante hoc officium me recolo habuisse, tantis tumultuosæ vitæ tempestatibus affligor, ut recte dicam: Veni in altitudinem maris, et [ 767B ] tempestas demersit me (Psal. LXVIII). Unde, fratres charissimi, per omnipotentem Dominum rogo, ut me sub hoc pastoralis curæ onere lassescentem orationum vestrarum intercessionibus adiuvetis, ut eiusdem omnipotentis Dei misericordiam totis nisibus et plenis desideriis imploretis, quatenus mihi inter undas pelagi laboranti maiestatis suæ dexteram porrigat, et sic naviculæ suæ præesse concedat, ut ad æternæ quietis portum cum susceptæ navis onere, ipso ducente, perveniam. Nos autem Cluniacense monasterium tanquam B. Petri proprium, more prædecessorum nostrorum diligere volumus et fovere, et suam ei iustitiam conservare. [ 767C ] Quod autem Claromontensis episcopus præterita B. Lucæ festivitate a prædecessore nostro bonæ memoriæ papa Innocentio evocatus non venit, nec canonicam excusationem prætendit, pro vestra dilectione ad præsens æquanimiter toleramus. Datum Laterani VIII Idus Novembris. |
| Bullarium Cluniacense | Index paginarum | Index chronologicus Privilegiorum | Quaestio | Explicatio |
E-Mail an das Projekt "Cluny" im Institut für Frühmittelalterforschung
|
KONTAKT
Institut für Frühmittelalterforschung
|
| |
|
© 2010 Institut für Frühmittelalterforschung | ||
